Ik ben altijd al ‘ne rare’ geweest

Heel mijn leven ben ik al bezig met systemen te ontleden en te begrijpen.

Toen ik op de middelbare school zat, had ik al snel door dat punten belangrijk waren, maar dat je houding nog belangrijker was. Al een geluk dat ik van nature een optimistisch en vriendelijk persoon ben. Omdat ik respect toonde naar de leerkrachten, nooit te laat kwam en nooit een nota in mijn agenda had, kreeg ik veel gedaan. Tijdens mijn eindexamen Frans ging ik compleet de mist in. Ik had echter zoveel goodwill opgebouwd dat ik herkansing na herkansing heb gekregen.

Ik speelde ook veel games, maar ik kon dat niet betalen. Toen begon ik maar een YouTube-kanaal op mijn 15 jaar, waardoor ik gratis codes kreeg om die games te reviewen. Handig!

Door die kronkel in mijn brein, kom ik ook goed overeen met andere ‘vreemde’ mensen. 🙂

Daarom vertel ik graag de anekdote over een goede vriend van mij, Max.

Ik leerde hem kennen toen ik 12 jaar was, in Barcelona. Hij was de enige in het hotel die ook Vlaams sprak. We hielden daarna nog wat contact via MSN en Netlog (goeie tijden!) maar we waren zeker geen hechte vrienden.

6 jaar later stuurde hij mij plots een bericht: ‘ik ben aan het studeren om piloot te worden, wil je eens meevliegen?’. Ik had die man al jaren niet gezien en plots vroeg hij mij om honderden meters boven de grond te gaan hangen. Sure, doen we!

Weer een tijdje later stuurde hij mij: ‘Ik heb zin om naar San Francisco te gaan, wil je mee?’. Dat zou letterlijk de vierde keer zijn dat ik hem ooit in het echt had gezien. Sure, doen we!

Toen we aankwamen in het hotel mochten we zelfs niet inchecken, we waren allebei minderjarig. Voor elk probleem een oplossing! Max kon een contact van hem in de States bereiken en die heeft ons even ingecheckt.

Zo’n avonturen vind ik ongelooflijk cool. Tegen de norm in. Je gaat toch niet naar het buitenland met iemand die je amper kent? Ik heb dat wel gedaan. En ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan!

Ondertussen kan ik Max tot een van mijn beste vrienden rekenen, omdat we altijd zo’n gekke dingen doen. We blijven samen reizen en de wereld ontdekken.

Moraal van het verhaal: Zeg soms nee tegen de norm. Stap uit die comfortzone. Daar zit magie!